Bijzondere ontmoeting

In heel Vietnam zijn we niet één vakantiefietser tegengekomen. En buiten de toeristische gebieden maar een of twee keer jonger volk op een motor. Dat is op zich al opmerkelijk. Twee weken rondtrekken en alleen maar Vietnamezen zien. In Laos gaat dat nu al niet meer lukken. Tijdens de eerste 3 uur hebben we hier al 2 mannen ontmoet die op de fiets rondtrekken. Een Fransman die sinds een jaar of 10 twee maanden per jaar vrijmaakt om door Azië te fietsen. Een van de eerste dingen die hij tegen ons zei was dat je in heel Laos nergens echt lekker kunt eten. We stonden toevallig net op het punt om een restaurant binnen te gaan dat in ons routeboekje wordt aangeprezen. Dan werkt zo'n opmerking niet heel enthousiasmerend en het eten was inderdaad matig. Overigens hebben we met diezelfde man 's avonds in datzelfde restaurant best lekker samen gegeten.
De andere ontmoeting was van het meer bijzondere soort. Tijdens het fietsen passeerden we iemand met onder zijn zadel  een kaartje waarop stond dat hij al 240.000 kilometer gefietst heeft. Tijd voor een praatje. De man komt uit Baskenland maar spreekt goed Engels. 240.000 kilometer, dat vinden we best wel veel. Hoe lang hij dan wel aan het fietsen is ? 19 jaar. Nog een keer. Hoe lang ? Echt 19 jaar. Gewoon begonnen en nooit meer gestopt. Jarenlang over de hele wereld. 5 jaar door heel Noord en Zuid Amerika. Dat laatste vond hij het mooiste. Weids, rauw, grillig en nog wat adjectieven. Wat hielp was dat hij zich daar gemakkelijk verstaanbaar kon maken. Hij is al eerder in Azië geweest en is nu ook al weer twee jaar hier aan het fietsen. De man gaat ongeveer een keer in de 5 jaar een tijdje naar huis om daarna weer snel verder te fietsen. Hij wil de komende maanden richting Europa zodat hij daar tegen het voorjaar aankomt. Ik vroeg hem of hij onderweg vaker een tijdje moest werken om zo te kunnen leven. Nou, heel soms maar eigenlijk dat hoefde niet. Hij heeft een appartement dat hij verhuurt en van dat geld kan hij heel basic leven. Slapen doet hij meestal in zijn tentje. Als hij een mooi plekje ziet vraagt hij aan mensen of hij daar zijn tent mag opzetten en eigenlijk is er nooit iemand die nee zegt. Hij maakt geen echte planning. Fietst 70 tot 100 kilometer per dag, richting een stad die soms duizenden kilometers verderop ligt, zoekt zelf verder zijn route uit en leeft van dag tot dag. Ik was benieuwd naar zijn fiets. Een vrij basaal model mountainbike van een paar honderd euro met wel een heel stevig frame. Fietst hij al 15 jaar op. Zitten wij daar op onze custombuild high tech bla, bla, bla fietsen. Heel af en toe ontmoet hij andere zonderlingen die iets soortgelijks doen. Ik vroeg voor de grap of hij inmiddels niet in aanmerking kwam voor het Guinness Book of Records. Nee hoor. Hij noemde de naam van een Duitser, Heinz Stücke. Die was met pensioen gegaan. Na 55 jaar. " He is a legend". Als iemand meer dan een halve eeuw gefietst heeft kun je ook in andere termen denken maar bezien vanuit het standpunt van onze Baskische vriend lijkt me dat terecht. Van die Stücke kwamen we op Wikipedia nog te weten dat hij 609.000 kilometer gefietst heeft en alle landen ter wereld met de fiets bezocht heeft. Dus onze Spanjaard heeft nog heel wat jaren en kilometers voor de boeg. Helaas scheidden onze wegen na een kwartiertje waardoor veel vragen in mijn hoofd bleven rondtollen. 19 jaar lang op twee wielen doorbrengen. Wat zou dat met een mens doen ? Wat ik echt graag had willen weten is of er een concrete aanleiding was om ooit op die fiets te stappen en er niet meer vanaf te komen. Een onbeantwoorde of verbroken liefde ? Het verlies van iemand ? Autisme ? Cyclofilie ? Mochten we hem nog een keer tegenkomen dan vraag ik het. Dat is dan waarschijnlijk ergens in 2035.