een dag ...........

25 oktober 2016 - Pho Chau, Vietnam

beschrijven uit het leven van een vakantiefietser leek me vanochtend wel een aardig idee. Gewoon de simpele dagelijkse routines, los van wat er onderweg te zien is en los van bijzondere voorvallen. Voor degenen die zelf fietsen gesneden koek maar misschien is er ergens nog een verdwaalde geest die zijn strand- , stads- of wij blijven lekker thuis vakanties langzaam maar zeker spuugzat is en overweegt om met zijn vrije dagen iets heel anders te gaan doen. Het onderstaande kan naar ieders smaak gevarieerd worden. Bij ons ziet het ongeveer als volgt uit.
Wij beginnen de dag rond een uur of 7 even : oogjes openen, plasje doen, nog even terug naar bed en het (sport)nieuws checken op NU.nl en bij de NOS. Mails en appjes lezen en dan toch maar opstaan. Tanden poetsen, onze zitgedeeltes insmeren met een zalfje en beetje water in het gezicht. Douchen slaan we over, dat doen we aan het eind van de dag, na het fietsen. De tassen zijn grotendeels al gepakt, die hoeven alleen nog naar beneden gesjouwd en op de fiets geklikt te worden. Dat laatste doe ik meestal, Marie Jeanne handelt de hotelfinanciën af. Daarna op de fiets, maximaal een paar honderd meter tot we ergens kunnen ontbijten. We eten ' s ochtends phô, een maaltijdsoep, net als de plaatselijke bevolking. Er valt verder niets te kiezen, gewoon eten wat de pot schaft. Vanochtend was het tot de rand gevulde kippensoep, met noedels en wat verse groenten als basis. Op tafel staan taugé, nog wat groentes en smaakmakers, vooral om het scherper te maken, daar blijven we verder van af. Wij krijgen ons ontbijtje nooit op, het is veel en machtig, maar wel een prima basis om uren op te fietsen. Bij het eerste winkeltje dat water in flessen verkoopt vullen we onze watervoorraad nog aan. We hebben allebei twee bidons van 0,6 liter en zorgen er voor dat die vol zijn voordat we echt vertrekken. 
Vanaf dat moment volgen we de routebeschrijving en zitten we, afhankelijk van de afstand, tussen de 4 en 6 uur op de fiets. We halen een gemiddelde van ongeveer 17 kilometer per uur. Afhankelijk van de afstand en de zwaarte van het traject pauzeren we een of twee keer. Soms drie. Dan drinken we café sua en een flesje fris, kopen wat vers fruit en ergens na de middag eten we gebakken rijst met kip of beef. Als het, zoals tot nu toe elke dag, drukkend benauwd is, moet ook de watervoorraad nog eens worden aangevuld. In de plaats van aankomst gaan we ons te buiten aan 7- up, sprite, cola of andere zoete frisdrank en Marie-Jeanne ook nog aan de chips. Heeft iets met zout te maken ? Voldaan inchecken in het volgende hotel, tassen van de fiets, alles weer naar onze kamer sjouwen en dan volgt de ultieme beloning in de vorm van een warme douche. Nog snel even kleren wassen. En dan een schoonheidsslaapje. Een van de reeds eerder gememoreerde hoogstaande gesprekken voeren, boek en/of krant lezen, ergens hapje eten, de route van morgen alvast even bekijken en vroeg naar bed. Want morgen om 7 uur volgt weer zo'n dag. Ben bang dat we hier geen zieltjes mee winnen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Colinda:
    25 oktober 2016
    Verstikkende hitte..., lamlendige, lege middagen in gehuchten waar werkelijk niets te beleven valt... en god ja, die pho; ontbijt, lunch en met een beetje pech ook nog diner. En de cola, chips en douche bij aankomst! Mijn fietshart gaat sneller slaan, reizigersbloed stroomt versneld door mijn aderen bij het lezen van jullie verhalen. Heerlijk om jullie blog te lezen! Herkenbaar, grappig en onderhoudend. Heb het goed samen, in afzien en plezier! Geniet!
    Colinda