Richting Vietnam

Vandaag, 3 oktober begint deel twee van onze reis. Het boekje dat het eerste deel van de route beschreef hebben we gisteravond weggegooid. Dat scheelt in de bagage ( en we hebben thuis nog een exemplaar). Het stuk dat we nu gaan fietsen heet " De Ontdekking" en loopt van Kunming naar Bangkok, in totaal ongeveer 850 kilometer verdeeld over 13 etappes. In etappe 1 ging het regelmatig mis. Daar kunnen de schrijvers van die route niet altijd iets aan doen. Terwijl we 100 % zeker op de goede weg zaten konden we op een gegeven moment toch niet verder omdat het traject totaal geblokkeerd werd door grote metalen platen, die de hele breedte van de weg besloegen en waar nog geen muis doorheen kon.  In dergelijke situaties vormt Marie Jeanne samen met Pocket Earth een gouden combinatie. Die komen met zijn tweeën overal uit. Verleden week zaten we ook even verkeerd toen we naar Dali moesten. Ik zag een bord boven de weg hangen met opschrift " Ancient City of Dali". Precies wat we zochten en ik een beetje blij dat ik in elk geval iets aan de route kan bijdragen. "Nee" zegt Marie Jeanne resoluut, " we moeten de andere kant op". Op zo'n moment zegt werkelijk alles in mij dat ze uit haar nek zit te kletsen, maar ik heb al zo vaak (eigenlijk altijd) meegemaakt dat ik er naast zit dat ik gedwee de kant op fiets die Marie Jeanne aanwijst. Er in mezelf volledig van overtuigd dat ze er deze keer echt naast zit, ( zo'n bord hangen ze daar toch niet voor Jan met de korte achternaam), moet ik na een minuutje of 20 toch weer erkennen dat ze het bij het rechte eind heeft. " Oh, bedoel je dat bord daarstraks, dat daar boven de weg hing ?. Dat was niet voor fietsers, die weg ging over in een tolweg". Ik buig deemoedig het hoofd en erken het meesterschap. 
Vandaag dreigde het toch mis te gaan. Herhaaldelijk klopte het nummer van de weg niet, bleek dat nieuwe rotondes en delen van snelwegen hier als paddestoelen uit de grond schieten waardoor onze informatie al verouderd is op het moment dat zo'n boekje geschreven wordt. Maar ons gouden duo wist ons bijna tot aan de finish te krijgen. Daar stokte het. We zaten in de beoogde plaats van aankomst maar hadden geen idee waar ons B & B zich bevond. Normaliter kom je daar automatisch als je de route volledig goed weet te volgen. Nu zaten we er naast en dan is het lastig zoeken. Pocket Earth doet in China niet in straatnamen dus je kunt niet even je bestemming intikken. Alle borden die hier hangen zijn alleen in het Chinees. Dat lezen we nog net niet goed genoeg. Eerst maar even koffie gedronken. En dan zit daar toevallig een Chinese jongeman die wel redelijk Engels spreekt en voor ons de telefoonnummers belt die in ons reisgidsje staan. Slaapgelegenheid 1 zit vol . Het tweede B & B ook, blijkt als we er aankomen, maar onze tolk heeft duidelijk gemaakt dat we echt wat omhoog zitten, hetgeen de meiden die de tent runnen er toe aanzet om hun eigen kamer voor  een nacht vrij te maken voor ons. Omdat die aardige man ons niet goed kan uitleggen waar we precies naar toe moeten loopt hij ook nog het hele stuk met ons mee en brengt ons tot aan de deur. Zijn beroep ? Investeringsbankier. Vond ik toch verrassend. En hoewel onze B & B geen mogelijkheid tot eten kent mogen we van die drie meiden ook nog eens gewoon met de pot mee eten. En hebben we ruim een uur met ze aan tafel gezeten en erg veel lol gehad. (Een beetje) de weg kwijtraken hoeft niet altijd rampzalig te zijn.